امام علي (ع) : 1.دين شخصيت و بزرگي بخشد 2.دانش عظمت بخشد 3.خودخواهي ، سرافکندگي آورد 4.بخشش رفتار پسنديده است 5.سستي ( در همه امور ) تباهي فرصت است. 6.فروتني عظمت آورد. 7.دنيا گذرا است و آخرت پاينده است. 8.عدالت دلپذير است. 9.عقل نگهبان ( انسان ) است.  غررالحکم صفحه 15

امام علي (ع) : 1.پاکدامني ، نعمت است.2.انسان فرومايه ، فريب خورده است.3.انديشه و فکر کردن انسان را هدايت ميکند.4.راستگويي رستگاري آورد و دروغگويي زشتي آورد.5.انسان بخشنده گشاده رو است.6.دروغگويي خيانت است.7.دنيا پرستي ، گمراهي آورد.8.هوس راني هلاکت آورد.9.يقين ( به خداوند ) عبادت است.10.قناعت و ميانه روي ، ثروت آورد.11.حسادت ، انسان را رنجور و بيمار کند.  غررالحکم صفحه 16

امام علي (ع ): 1.تفکر کردن ، عبادت است.2.نااميدي ( از مردم ) ، آزادگي است.3.خودنمايي ( ريا ) شرک ( به خدا ) است.4.خودپسندي ، تباهي است.5.طمع ، زيان آور است.6.پيروزي با دور انديشي است.7.خواهشهاي نفساني آفت اند.8.پاکدامني ، پارسايي است.  غررالحکم صفحه 17

امام علي (ع) : 1.صبر و شکيبايي ، بنياد کارهاست.2.بخشندگي ، شايسته ترين رفتار است.3.راستگويي ، ارزشمندي است و دروغگويي ، فرومايگي است.4.ترس از خدا رستگاري است.5.موفقيت ، خواست خداوند است.6.خودپسندي ، کم خردي است.7.دانش ، گنج است.8.ايمان ، رستگاري است.9.نيکوکاري ، شرافت است. غررالحکم صفحه 18

مولا علي (ع) : غضب آتشي است مشتعل ، کسي که خشم خود را فرو نشاند ( خشم خود را نگه دارد ) ، آن آتش مشتعل را خاموش کرده است و آن کس که غضب را به حال خودش آزاد گذارد ، ( خشم خود را نگه ندارد ) خود اولين کسي است که در شعله ها ي آن خواهد سوخت .     الحديث جلد 1 صفحه 1

امام علي (ع) : دنيا منزل گذران و آخرت مقر جاودان است ، فرصت را غنيمت شماريد و از گذر گاه خويش براي قرار گاه خود ، چيزي ( کار نيکي ) بگيريد و ذخيره اي بيندوزيد.   الحديث جلد 1 صفحه 4

مولا علي (ع) : به چيزي که شايسته آن نيستي طمع و تمني نداشته باش .        الحديث جلد 1 صفحه 9

مولا علي ( ع) : در ضمن نصايح خود به امام حسن (ع) فرمود : فرزند عزيز بپرهيز از اينکه بر آرزوهاي نفساني خويش اعتماد نمائي زيرا تکيه به آرزوها متاع مردم احمق و کم خرد است .   الحديث جلد 1 صفحه 11

مولا علي (ع) : آزاد کسي است که بتواند شهوات ناروا را ترک کند .        الحديث جلد 1 صفحه 14

مولا علي (ع) : بنده شهوت اسيري است که هرگز آزادي نخواهد داشت .    الحديث جلد 1 صفحه 17

مولا علي (ع) : آدمي به گفتارش سنجيده مي شود و به رفتارش ارزيابي مي گردد ، چيزي بگو که کفه سخنت سنگين شود و کاري کن که قيمت رفتارت بالا رود.         الحديث جلد 1 صفحه 19

مولا علي (ع) : اگر از آثار معنوي اين آيه شريف (آية الکرسي) آگاه مي بوديد در هيچ حال ، آنرا ترک نمي کرديد ، پيغمبر اکرم (ص) فرمود : آية الکرسي از گنجينه اي در زير عرش به من عطا شده است و قبل از من به هيچ پيغمبري چنين عطائي نشده است .      الحديث جلد 1 صفحه 22

امام علي (ع) : هيچ عملي از انسان در پيشگاه خداوند مورد قبول واقع نمي شود ، مگر اينکه آن عمل را با خلوص انجام داده باشي .       الحديث جلد 1 صفحه 29

مولا علي (ع) : در ضمن وصاياي خود به حضرت حسين (ع) فرموده : خوشبخت و رستگار کسي است که علم و عملش ، دوستي و دشمنيش ؛ گرفتن و رها کردنش ، سخن گفتن و سکوتش ، رفتار وگفتارش تنها بر اساس رضاي الهي استوار باشد و بر خلاف امر پروردگار قدمي بر ندارد .          الحديث جلد 1 صفحه 30

مولا علي (ع) : نفس متجاوز و سرکش خويش را با ترک عادات ناپسند خوار نمائيد و با انجام  اوامر الهي وادارش  سازيد و بار غرامتهاي تخلفش را بر وي تحميل نمائيد ، با ارتکاب مکارم اخلاق زينتش کنيد و از پليديهاي گناه مصونش داريد .        الحديث جلد 1 صفحه 34

مولا علي (ع) : ناتوان ترين مردم کسي است که به اصلاح نقائص معنوي و سيئات اخلاقي خود قادر باشد و اقدام نکند .    الحديث جلد 1 صفحه 36

مولا علي (ع) : اگر فرضا نه به بهشت اميدوار باشيم و نه از آتش جهنم ترسان ، ثواب و عقابي را عقيده نداشته باشيم ، باز شايسته است از پي سجاياي اخلاقي برويم زيرا اخلاق پسنديده و ملکات فاضله است که ما را در زندگي به راه رستگاري هدايت مي کند .       الحديث جلد 1 صفحه 37

امام علي (ع) : پندپذيري انسان عاقل به وسيله ادب و تربيت است ، چهارپايان و حيواناتند که تنها با ضرب و زدن تربيت مي شوند .      الحديث جلد 1 صفحه 48

 مولاعلي (ع) در ضمن نامه خود به فرزندش امام حسن (ع) نوشت : فرزند عزيز در راه ادب آموزي تو از فرصت استفاده کردم و قبل از آن که دل کودکانه ات سخت شود و عقلت با انديشه هاي ديگري مشغول گردد به تربيتت مبادرت نمودم و وظيفه ي پدري خود را انجام دادم.  الحديث جلد1 ص51

 امام علي (ع) : در کسب علم و ادب بکوشيد ، چه آنکه عالم ،عزيز وگرانقدراست ، اگرچه به خاندان بزرگي منتسب نباشد ، اگر چه فقير بي بضاعت باشد ، واگر چه جوان باشد. الحديث جلد1 ص 51

 مولا علي (ع) : به کميل توصيه فرمود : در هر حالي که هستي به حق سخن بگوييد ، پرهيزگاران را دوست بداريد ، گناهکاران را ترک گوييد ، با منافقان مياميزيد و با خيانتکاران رفاقت مکن. الحديث جلد 1 ص 62

مولا علي (ع) : تکبر کردن با افراد متکبر، خود عين تواضع است. الحديث جلد 1 ص 66

علي (ع) : آنکس که شرم و حياءاش کم باشد ، اجتنابش از گناه کم خواهد بود. الحديث جلد 1 ص 72

مولا علي (ع) : شرم و حياء آدمي را از کارهاي ناپسنديده باز مي دارد. الحديث جلد 1 ص 72

 مولا علي (ع) : هيچکس حيا نکند از اينکه اگر چيزي را نمي داند ياد بگيرد. مردان با ايمان چيزي را که نمي دانند با کمال صراحت مي گويند نمي دانيم ، و از اينکه به ناداني خود اعتراف نمايند حياء نمي کنند.  الحديث جلد1 ص 76

مولا علي (ع) : هيچکس حيا نکند وقتي از او بپرسند چيزي را که نمي داند صريحا بگويد نمي دانم . اولياء اسلام در موارد بسياري مردم را از حياء احمقانه و وخجالت کشيدنهاي بي مورد بر حذر داشته اند. الحديث جلد 1 ص 76

مولا علي (ع) : هرکس به در آمدي که به کفاف زندگيش رسا باشد ( زندگيش بگذرد ) اکتفا کند از پريشان فکري رهيده و به دين وسيله آسايش خاطر خود را مرتب ساخته است. الحديث جلد 1 صفحه 91

مولا علي (ع) : بهترين عبادت چشم پوشي از گناه است .الحديث جلد 1 صفحه 95

مولا علي (ع) : آزادمرد کسي است که تمايلات غير مشروع خود را ترک گويد. الحديث جلد 1 صفحه 96

مولا علي (ع) : با مخاطب خويش پسنديده و مودب سخن بگوييد تا او نيز به شما با احترام جواب گويد. الحديث جلد 3 صفحه 64

مولا علي (ع) به مالک اشتر توصيه فرمود : از عهد شکني بر حذر باش ، خلف وعده و نقض پيمان باعث خشم خداوند و مردم است. الحديث جلد 3 صفحه 69

مولا علي (ع) : در خردسالي علم بياموزيد تا در بزرگسالي به برتري و سيادت نائل آييد.  الحديث جلد 3 صفحه 91

مولا علي (ع) : هيچ پدري به فرزندش تفضل و بخشش ننموده است که عاليتر و شريفتر از تربيت خوب باشد. الحديث جلد 3 صفحه 93

مولا علي (ع) : با تحمل رنجهاي سخت و زحمتهاي سنگين ، آدمي به پايه هاي بلند زندگي و آسايش دائمي نائل مي شود. الحديث جلد 3 صفحه 96

مولا علي (ع) : مردم اجتماع دو گروهند : 1 گروه اول کساني هستند که در تحصيل دانش مدارجي را پيمودند و عالمند ، گروه دوم کساني هستند که مشغول تحصيل علم هستند و اگر جزو اين دو گروه نباشيد وحشيان حيوان صفتيد .       الحديث جلد 3 صفحه 3

  مولا علي (ع) : بهترين مطالبي که شايسته است جوانان ياد گيرند چيزهايي است که در بزرگسالي مورد نيازشان باشد و بتوانند در زندگي اجتماعي از آموخته هاي دوران جواني خود استفاده نمايند .        الحديث جلد 3 صفحه 4

مولا علي (ع) : درباره ارزش علم و تفاوت افراد عالم و غيرعالم فرموده است: كاش مي‌دانستم كسي كه از علم بي‌نصيب مانده چه چيز به دست آورده است، و آن كس كه از علم بهره‌مند شده چه چيز به دست نياورده است.  الحديث  جلد 2 صفحه 1

مولا علي (ع) : هر علمي كه مورد تأييد و امضاي عقل نباشد ، گمراهي و ضلالت است.  الحديث جلد 2  صفحه 5

مولا علي (ع) : چه بسا مردم عالمي كه علمشان باعث قتل و نابودي آنان شد.  الحديث  جلد 2  صفحه 6

مولا علي (ع) : تجربه‌هاي زندگي ، دانش مفيد و ثمربخشي است.  الحديث جلد 2  صفحه 7

مولا علي (ع) : كسي كه در آموخته‌هاي خود بسيار بينديشد ، دانش خود را استوار ساخته و به فهم مطالبي كه نمي‌فهمد ، نائل مي‌گردد. الحديث جلد 2  صفحه 9

مولا علي‌(ع) : بهترين مطالبي كه شايسته است جوانان ياد بگيرند ، چيزهايي است كه در بزرگسالي مورد نيازشان باشد و بتوانند در زندگي اجتماعي از آموخته‌هاي دوران جواني خود استفاده نمايند. الحديث جلد 2  صفحه 15

مولا علي (ع) : مرد با ايماني را مخاطب ساخت و فرمود: علم و ادب ارزش وجود تو است. در تحصيل علم كوشش نما، چه به هر مقداري كه بر دانش و ادبت افزوده شود قدر و قيمتت افزايش مي‌يابد. الحديث جلد 2  صفحه 18

مولا علي (ع) : عادت بد ، دشمني است كه با قدرت بر صاحبش حكومت مي‌كند. الحديث جلد 2  صفحه 19

مولا علي (ع) : دشمن‌ترين دشمنان آدمي غضب و شهوت او است. آن كس كه بتواند اين دو غريزه سركش را مهار كند و آنها را به فرمان خود درآورد ، مقام عظيمي دارد و مي‌تواند به اوج انسانيت برسد. الحديث جلد 2  صفحه 19

مولا علي (ع) : هزار دوست و همنشين بسيار نيست ، ولي يك دشمن براي آدمي البته زياد است. الحديث جلد 2  صفحه 22

مولا علي (ع) : حسد جسم را فرتوت و فاني مي‌كند و كينه‌توزي آدمي را افسرده مي‌كند و سرانجام همه چيزش را بر باد مي‌دهد. الحديث جلد 2  صفحه 23

مردي به نام «جميل» ساليان دراز منشي دربار ساسانيان بود. او عصر علي (ع) را درك كرد و در ايام حكومت آن حضرت سخت فرسوده و پير شده بود. موقعي كه اميرالمومنين علي (ع) به نهروان آمد و از حال جميل پرسش فرمود: گفتند در قيد حيات است. دستور داد احضارش كنند. وقتي شرفياب شد، حضرت در اولين برخورد ديد كه هوش و حواس و ذهن پيرمرد سالم است و تنها چشم خود را از دست داده است. از او سؤال كرد: اي جميل؛ شايسته است انسان چگونه باشد؟ جواب داد: بايد دوستانش كم باشد و دشمنانش بسيار. فرمود: اي جميل؛ سخن تازه و بي‌سابقه‌اي مي‌گويي. همه مردم در اين نظريه متفقند كه داشتن دوست زياد بهتر است. عرض

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: